پیکاسو وایت دیاموند

نت پرتقال ماندارین:

توضیحات نت پرتقال ماندارین (Mandarin Orange)

چنام گونه‌ای از مرکبات است که آب‌دار و خوش عطر است. خاستگاه ماندارین چین است که در چین به نوعی سمبل خوشبختی و خوش اقبالی است و در جشن سال نوی چین مصرف می‌شود، همچنین پوست ماندارین در طب سنتی چینی استفاده‌های مختلفی از جمله درمان مشکلات گوارشی داشته است. ماندارین به مرور از جاده‌ی ابریشم به سایر کشورهای آسیایی راه یافت، سپس به اروپا و در قرن 19 به آمریکا رسید. امروزه ماندارین در تمامی کشورهای مدیترانه‌ای یا کشورهای که آب هوای گرم و مرطوب دارند و استوایی دارند کشت می‌شود.

تفاوت عمده‌ی ماندارین با سایر مرکبات شیرینی خاص آن است. اما مزه‌ی ماندارین‌های نواحی مختلف متفاوت و از خیلی شیرین تا اندکی تند و تیز و ترش متغیر است. شاخصه‌ی ماندارین سطح مقطع بیضی شکل آن و پوست نارنجی و براق است که به راحتی کنده می‌شود. معمولا ماندارین با نارنگی اشتباه گرفته می‌شود ولی از نظر علمی این دو گونه مرکبات با یکدیگر تفاوت دارند. در واقع نارنگی گونه‌ای از ماندارین است که بومی مراکش بوده است. ماندارین از نارنگی بزرگتر، آبدارتر و شیرین‌تر است، معمولا پوست براق‌تر و نارنجی‌تری دارد. ماندارین در نواحی مختلف به عنوان میوه و یکی از مخلفات سالاد مصرف می‌شود. از عطر پوست ماندارین در گذشته برای معطر کردن شیرینی، مربا، بستنی و مشروبات استفاده می‌شده است.

نت پرتقال ماندارین در عطرسازی

نت ماندارین یا به اصطلاح essential oil ماندارین از پوست این میوه استخراج می‌شود که عطر قوی و خاصی دارد. این نت بویی شیرین و عسل مانند، آبدار و با طراوت دارد که استفاده از آن در عطر حس آرامش‌بخش ایجاد می‌کند. ماندارین نتی پرکاربرد برای عطرسازان است و به عنوان نت مکمل دوست‌داشتنی برای ترکیبات گلی شناخته می‌شود. همچنین با ادویه، به ویژه جوز هندی، هل و میخک آکوردهای دلچسبی تولید می‌کند. این نت که معمولا در بخش آغازین عطر به مشام می‌رسد به صورت آکورد با عطر لطیف مرکباتی-گلی لطیف و نشانه‌های بهارنارنج که در خود دارد قابل شناسایی است. از عطرهای معروف که در آن‌ها نت ماندارین به کار رفته می‌توان به پیکاسو وایت دیاموند اشاره کرد.